Wanneer we bij Mittagong weer op de Hume Highway komen hebben we eindelijk de lus rond Australie gesloten, voordat we weer naar Sydney trekken bezoeken we de Blue Mountains bij Blackheath.
Omdat we verder niks te doen hebben rijden we naar het circuit van Bathurst, dat de rest van het jaar een openbare weg is.
De terugweg gaat langs Lithgow, waarna we in de mist en regen Sydney terug proberen te vinden.
Canberra is als hoofdstad museumstad, en de eerste stop is de War Memorial. Behalve de te verwachten Spitfire -en Lancasterpropaganda vinden we er ook een Me262 en Me163 ergens in een hoek weggestoken.
Verdere activiteiten zijn de munterij, de bibliotheek, de uitzicht van de heuvel, het parlementsgebouw, en we rijden alle straten af om een mooi GPS patroon te krijgen op de logger.
Een paar panoramas:
De volgende halte is Batemans Bay, waar we leven tussen de papegaaien en kangoeroes.
Na de Alpen rijden we de Snowy Mountains binnen, hier is sinds de jaren 50 een netwerk van 16 dammen opgezet die langs 145km leidingen 7 turbinecentrales aandrijven.
Het maakt gemiddeld 500MW, even veel als een paar honderd windmolens, 11 Tu-95’s, en 0.21 Doel centrales.
Het hoogste punt op de weg is Dead Horse Gap, 1588m. Het hoogste punt in Australie ligt op 2228m
Verder ligt Thredbo, in de zomer verlaten, maar in de winter een Auris achtig skigebied.
In Jindabyne wachten we tot de regen overwaait, Mt Kosciuszko zit de hele tijd in de wolken, dus de uitstap naar de hoogste berg van het continent gaat niet door.
Op phillip Island zien we een paar pinguinkuikens in hun nest slapen, maar we blijven niet hangen tot de ouders tegen de avond uit het water komen.
De volgende etappe gaat naat Eagle point, en in Bairnsdale vervangen we eindelijk de pouliedemper, de rubber is ondertussen helemaal weggevlogen en hangt nu aan de binnenkant van de motorkap. Voor de verkoop nemen we nieuwe banden en de verplichte safety check.
Daarna gaan we door naar Omeo en uiteindelijk langs de alpen naar Corryong. Ondertussen heerst al een paar dagen een hittegolf, en er is een zwembad dus we blijven iets langer. Er zijn ook gemiddeld 5 kikkers per vierkante meter.
Na de nacht in Geelong gaan we langs Melbourne naar de Upper Yarra Reservoir. De dam voorziet heel Melbourne van drinkwater.
Hier is een echte plaag van dazeriken, en de lokale sport is om er zo veel mogelijk te vangen.
Daarna blijven we een week in Somerville, en we nemen de trein naar Melbourne.
Op de tip van Mornington Peninsula bezoeken we een oud fort uit de jaren 1800, en een quarantainekamp.
Na Camperdown gaan we weer richting kust naar Port Campbell. De Wicked en Juicy camionetten tonen dat we weer in de touristiche wereld zitten. De Great ocean Road, of beter gezegd: de Ocean Road. De eerste stop die wij maken is bij het wrak van de Loch Ard.
De hoofdattraktie zijn de 12 apostelen, of tenminste de leiden we af van het aantal toeristen. Een sfeerbeeld:
Na een korte pas door de bergen gaat de weg verder langs het water, het laaste stuk naar Geelong is weer 15km rechtdoor.
Van de grot steken we door naar Cape Bridgewater bij de zeehonden en de windmolens, in Portland is de camping vol dus moeten we verder zoeken.
Uiteindelijk rijden we langs Warrnambool, bezoeken de kaasfabriek, en rijden door een Iers dorp. Onderweg naar Camperdown leggen ze volop zandzakken, en de straten worden omgeleid langs de overstromingen. In Camperdown gaat de locale modelbouwclub ieder jaar op vakantie bij hun helling. De wind was geen vette, maar de opkomst niet minder.
Na een korte omweg rijden we door de mistige heuvels naar Lake Alexandria. We waren het al gewoon om regenwater te drinken, maar in Wellington wordt het leidingwater uit de overstromende rivier gepompt. Tijdens een uitstap naar Tailem Bend proberen we Cadbury’s ijs, maar het is geen herhaling waard.
De straat gaat hierna langs de Coorong, ook overstroomd door de eerste regen sinds 14 jaar. In kingston stoppen we voor een Fish en Chips. Tegen de tijd dat we in Mount Gambier aankomen is het weer aan het drachen, de kampeerplaats is overstroomd, dus huren we een kamer. De volgende dag eten we langs de Blue Hole, een vulkaankrater waar ze drinkwater in opslaan.
We bezoeken de princess Margareth Rose cave, en in de bijliggende canyon stellen we vast dat boeren ook een echo maakt.
Bij de terugkeer naar Adelaide pofiteren we er van om nog eens een museum te doen, daarna bezoeken we de sloper voor een nieuwe krukaspouliedemper, maar das een heel ander verhaal…
De volgende stop, Deep Creek park, is een hondertal kilometer verder naar het zuiden. We zien onze eerste pinguins.
En blijkbaar is er in de buurt een van de beste hellingvliegplaatsen in Australië, letterlijk tussen de kangoeroes.
De lokale trekpleisters zijn Victor Harbor (op Granite Island wonen een paar honderd pinguins), en Cape Jervis waar de ferry naar Kangaroo island vertrekt (en verder helemaal niks gebeurt).
In Adelaide hebben we een abbonement voor parken gekocht waarmee we tot vijf nachten na elkaar in een bepaald park kunnen blijven, achteraf berekend kwam het in totaat uit op 3$ per persoon per nacht. De eerste plaats om het uit te proberen is Innes National Park. Hier zijn er buiten oude gipsmijnen en scheepswrakken ook golven om op te surfen, en de daarbij horende invasie van hippiecamionetten. We blijven lang genoeg om ons te enerveren op de wind, de vliegen en het gebrek aan douches (en drinkbaar water).
Mount Remarkable Heeft wel douches, en we blijven lang genoeg om een formidabel hoofdkwartier op te bouwen (alle vier tenten worden getest). Er zijn ook reuzehagedissen, een kangoeroe, een hele familie emoes en een paar duizend strontvliegen. Vanaf de bergen in de buurt kunnen we tot de zee zien.
Na een viertal nachten rijden we weer richting zuiden, in het oosten zijn wel parken maar geen water. We rijden voorbij het platste strand ooit (Het water stroomt bij hoogwater stapvoets omhoog, en de duinen van zijn van zeewier). We komen hier een paar ‘Duitsers’ uit Memmingen tegen die in een knaloranje VW transporter vanuit Europa naar hier zijn gereden. Mensen met een gebrek aan Oost Europese internetlectuur kunnen dus terecht op http://www.orangetrotter.de
That's amazing 
